Ανακοπή κατά καταχρηστικής κατάσχεσης: Ο δανειστής αδράνησε επί μακρό χρονικό διάστημα να εισπράξει με οποιοδήποτε (λιγότερο επαχθές της κατάσχεσης) μέσο την απαίτησή του
Η ανακοπή κατά κατάσχεσης είναι το βασικό ένδικο βοήθημα που διαθέτει ένας οφειλέτης για να αμφισβητήσει τη νομιμότητα μιας κατάσχεσης. Σε περιπτώσεις όπου ο δανειστής έχει αδρανήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν κινηθεί νομικά, το δικαστήριο μπορεί να προχωρήσει στην ακύρωση της κατάσχεσης ως καταχρηστικής.
Η αδράνεια του δανειστή μπορεί να θεωρηθεί καταχρηστική
Όταν ένας δανειστής αργεί υπερβολικά να διεκδικήσει την οφειλή του, μπορεί να θεωρηθεί ότι ασκεί καταχρηστικά το δικαίωμά του. Η πρόσφατη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών επιβεβαιώνει ότι η υπερβολική αδράνεια μπορεί να οδηγήσει στην ακύρωση της κατάσχεσης.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο δανειστής αδράνησε για 14 έτη πριν προχωρήσει σε κατάσχεση της κύριας κατοικίας του οφειλέτη. Αυτή η καθυστέρηση είχε ως αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση των τόκων υπερημερίας, πολλαπλασιάζοντας το αρχικό χρέος.
Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η συμπεριφορά αυτή παραβιάζει:
- Την αρχή της καλής πίστης
- Τον κοινωνικό και οικονομικό σκοπό του δικαιώματος
- Τη θεμελιώδη αρχή της αναλογικότητας
Άμυνα οφειλέτη κατά κατάσχεσης
Η καταχρηστική συμπεριφορά των δανειστών μπορεί να προσβληθεί νομικά, προστατεύοντας τους οφειλέτες από άδικες και δυσανάλογες ενέργειες εκτέλεσης. Η δικαστική πρακτική δείχνει ότι οι οφειλέτες έχουν ισχυρά επιχειρήματα όταν η κατάσχεση ασκείται χωρίς εύλογη αιτία, έπειτα από μεγάλη καθυστέρηση.
Η ανακοπή κατά κατάσχεσης μπορεί να προστατεύσει τους οφειλέτες, εφόσον υπάρχουν βάσιμα νομικά επιχειρήματα, όπως η υπερβολική αδράνεια του δανειστή ή η δυσανάλογη επιβάρυνση του χρέους.